Σεβαστοί, αγαπητοί,
Αυτό που δεν τόλμησε η Τουρκοκρατία το τολμά η δημοκρατικά εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση τη ανοχή, αν όχι τη συμπράξει, της εκκλησιαστικής ηγεσίας.
Είναι φοβερό πώς ξεφτιλίζει ο διάβολος: Άφησε την ΔΙΣ να αυτοαναιρεθεί ως εκκλησιαστική ηγεσία και να χάσει την εκτίμηση των πιστών με την ντροπιαστική χθεσινή απόφασή της και μετά δεν του έφτανε αυτό, αλλά θέλησε να την εξουθενώσει τελείως στα μάτια όλων των πολιτών με την κυβερνητική απαγόρευση!
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής: τι περιμέναμε από μια εκκλησιαστική ηγεσία η οποία αυτοαναιρέθηκε (περιφρονώντας το συνοδικό θεσμό και σχετικοποιώντας την έννοια της Εκκλησίας ως Σώματος Χριστού) αποδεχόμενη την Σύνοδο της Κρήτης και μετά υπακούοντας στα κελεύσματα των εγχωρίων και μη πολιτικών προσέβαλε την Αποστολική Διαδοχή, δηλ. τον πυρήνα του Μυστηρίου της (Αρχ)Ιερωσύνης (αναγνωρίζοντας τους αυτοχειροτόνητους σχισματικούς και τσαρλατάνους Ουκρανούς ως επισκόπους του Χριστού και διαδόχους των Αποστόλων); Το επόμενο σκαλί στον κατήφορο ήταν αναμενόμενο: η προσβολή του πυρήνα της εκκλησιαστικής ζωής: του ίδιου του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας!
Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως με Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου: Να τελειώνουμε σε μία ώρα (7-8 πμ). Αν είναι δυνατόν….
Η εκκλησιαστική ηγεσία απολαμβάνει τα επίχειρα των επιλογών της: κολακείες από τους αντίχριστους και απαξίωση από τους λίγους, ελάχιστους πιστούς!
Κρίμα! Θλίψη! Απογοήτευση!
και δυστυχώς η τραγική βεβαιότητα ότι δεν είμαστε ακόμη στον πάτο…
Όμως «φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χείρας Θεοῦ ζῶντος»! «Κύριε μή στήσῃς ἡμῖν τήν ἁμαρτίαν ταύτην»!
ΥΓ: Μην κουραστείτε να μου το ξαναπείτε: Το ξέρω, «δεν έχω εκκλησιαστικό φρόνημα» και επιβάλλεται να μου επιβληθεί αυστηρή ποινή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου