"…έχουμε το εκκλησιαστικό πολίτευμα μέσα στην Εκκλησία και αυτό πρέπει να το δεχθούν".
τάδε έφη Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος
(Από την εκπομπή "ΣΗΜΕΡΑ" του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ Παρασκευή 3 Απριλίου 2020)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ
"...Συμπέρασμα
Όσον αφορά το πρώτο από τα ανωτέρω διατυπωθέντα ερωτήματα, από τη σύγκριση της ανωτέρω απόφασης της Διαρκούς Συνόδου με τη γνήσια παράδοση της Εκκλησίας σε περίπτωση επιδημίας, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι προβληματικές: α) η υιοθέτηση από τη Διαρκή Σύνοδο ενός εκκοσμικευμένου απομονωτισμού του τύπου «ο σώζων εαυτόν από τον κορωναϊό, σωθήτω» (ή μένουμε σπίτι από αγάπη) υπό το πρόσχημα της αγαπολογίας για την υγεία του εαυτού και του πλησίον, αντί του τονισμού της πάγιας παράδοσης της δημόσιας λατρείας και πνευματικότητας της Εκκλησίας και ειδικότερα της δημόσιας μετανοίας σε περίπτωση επιδημίας, και β) η προβολή των ποσών τα οποία η Διαρκής Σύνοδος ή επιμέρους Μητροπολίτες - όπως και πολιτικοί που διαφημίζουν τις φιλανθρωπίες τους - παρέχουν ως φιλανθρωπία σε αρμόδιους οργανισμούς, για την αντιμετώπιση της επιδημίας, αντί της εντολής του Χριστού, σε περίπτωση φιλανθρωπίας, «Μη γνώτω η αριστερά σου τί ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. 6, 3).
Από τη γνήσια παράδοση της Εκκλησίας πληροφορούμαστε ότι, σε περίπτωση μολυσματικής ασθένειας (ή επιδημίας), η Εκκλησία εντείνει τη συλλογική και δημόσια μυστηριακή και πνευματική της ζωή, και μάλιστα με λιτανείες, δηλαδή δημόσιες λατρευτικές πορείες του κλήρου και του λαού, που επακολουθούν την τέλεση της θείας λειτουργίας και τη μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων από τους πιστούς, κατά την πάγια εκκλησιαστική πράξη, με έμφαση τόσο στην ειλικρινή μετάνοια τόσο τη δημόσια όσο και την ιδιωτική, λαμβανομένων υπόψη, βεβαίως, των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων. Τούτο προκύπτει ενδεικτικά τόσο από το Μέγα Ευχολόγιο όσο και από την αναφερόμενη 39η Ομιλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Στην ανωτέρω απόφαση της Διαρκούς Συνόδου δεν φαίνεται να λαμβάνεται καμία ποιμαντική μέριμνα για τους ασθενείς από κορωναϊό, είτε νοσηλεύονται κατ’ οίκο, είτε σε δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα, σε κοινούς θαλάμους ή σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Θεολογικά και ποιμαντικά θα έπρεπε να προβλέπεται η δυνατότητα εξομολογήσεως και λήψεως της θείας κοινωνίας από εντεταλμένους ιερείς και για τους ασθενείς που πάσχουν από κορωναϊκό. Μπορεί η Διαρκής Σύνοδος να αναλάβει το κρίμα των θανάτων συνανθρώπων μας από κορωναϊό, οι οποίοι θα ήθελαν να μεταλάβουν το λεγόμενο viaticum, δηλ. τη θεία κοινωνία πριν τον θάνατό τους από την εν λόγω μολυσματική ασθένεια;
Επίσης, η ίδια συνοδική απόφαση δεν λαμβάνει καμία ποιμαντική μέριμνα για την πνευματική ενίσχυση των πιστών, εν μέσω της επιδημίας, μέσω της λήψεως της θείας κοινωνίας από τους ιερείς των Ναών. Πώς είναι σίγουρη η Διαρκής Σύνοδος ότι, κατά την απόδοση της Μεγάλης Εορτής του Πάσχα, το μεσονύκτιο της 26ης προς την 27η Μαϊου, θα έχουν αρθεί τα περιοριστικά μέτρα της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του κορωναϊού, ώστε από τώρα να δίνει ραντεβού με τους πιστούς για να τους κοινωνήσει τότε και όχι τώρα, ενώ ομολογεί, κατά αντιφατικό τρόπο, ότι οι πιστοί δεν μολύνονται από κορωναϊό, όταν κοινωνούν Σώμα και Αίμα Χριστού; Μήπως ενόψει της απόδοσης της εορτής του Πάσχα η Διαρκής Σύνοδος πρόκειται να δώσει ραντεβού, για τη μετάληψη των πιστών, για την Πεντηκοστή ή για την Κοίμηση της Θεοτόκου ή για άλλη μεταγενέστερη εορτή ή απόδοση εορτής; Μπορεί ακόμη η Διαρκής Σύνοδος να αναλάβει το κρίμα των θανάτων συνανθρώπων μας από αιτίες άσχετες προς τον κορωναϊό, οι οποίοι θα ήθελαν να μεταλάβουν το λεγόμενο viaticum, δηλ. τη θεία κοινωνία πριν τον θάνατό τους, αλλά δεν μπορούν να το πράξουν, δεδομένου ότι το ραντεβού για την μετάληψη των πιστών δόθηκε από την ανωτέρω συνοδική απόφαση για την απόδοση της εορτής του Πάσχα στα τέλη του Μαϊου;
Όσον αφορά το δεύτερο από τα ανωτέρω διατυπωθέντα ερωτήματα, από την ανωτέρω απόφαση της Διαρκούς Συνόδου προκύπτει ότι δεν συντρέχει καμία από τις παραπάνω αναφερόμενες νόμιμες προϋποθέσεις περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης των Αρχιερέων, των λοιπών κληρικών, μοναχών και λαϊκών που εξαρτώνται υπηρεσιακά από διοικητικά όργανα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εξάλλου η ελευθερία της θρησκευτικής έκφρασης προστατεύεται πρωτίστως από την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης ή των θρησκευτικών πεποιθήσεων, η οποία δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Κατά συνέπεια, η εν λόγω απόφαση της Διαρκούς Συνόδου στερείται νομιμότητας ως προς τη συγκεκριμένη διαταγή της, πράγμα το οποίο είναι ιδιαιτέρως σοβαρό, αν ληφθεί υπόψη ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
Η τυχόν υποβολή των διατασσομένων Αρχιερέων, λοιπών κληρικών, μοναχών και λαϊκών που εξαρτώνται υπηρεσιακά από διοικητικά όργανα της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε πειθαρχικά μέτρα, σε περίπτωση παραβάσεως της ανωτέρω αποφάσεως της Διαρκούς Συνόδου, θα συνιστούσε αυθαίρετη και καταχρηστική άσκηση εξουσίας μη προβλεπόμενης από τυπικό ή ουσιαστικό κρατικό νόμο, προσβαλλόμενη ενώπιον των αρμόδιων κρατικών δικαστηρίων. Κατόπιν των ανωτέρω, νομίμως οι Αρχιερείς, λοιποί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί που εξαρτώνται υπηρεσιακά από διοικητικά όργανα της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκφράζουν γνώμες για το θέμα της απαγόρευσης της λατρείας και από τη νέα κοινή υπουργική απόφαση, έστω και αν αυτές οι γνώμες έρχονται σε αντίθεση προς την ανωτέρω απόφαση της Διαρκούς Συνόδου".
Σημείωση: Ο κ. Κυριάκος Κυριαζόπουλος είναι Καθηγητής (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ., δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και Θεολόγος*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου